Lieve mensen,
Het lijkt me leuk om maandelijks een tuindagboekje bij te houden en zo een kijkje achter de schermen (of nouja, kijkje tussen het onkruid) van mijn kleinschalige bloemenkwekerij te geven. Dit is de eerste editie en ik hoop dat er nog veel verhaaltjes gaan volgen. Lees je mee?
Mei is niet zomaar een maand voor tuinliefhebbers, het is de maand dat we helemaal los mogen. En ik sta te popelen! Na maanden van voorzaaien, plantjes met veel liefde binnen opkweken op overvolle vensterbanken en twijfelen of ze nou al wel of niet naar buiten kunnen, gaat het écht beginnen. Vanaf halverwege de maand geen nachtvorst meer (als het goed is), alle plantjes kunnen veilig de grond in. Dit voorjaar is qua weer heel wisselvallig geweest. Al vroeg heel warm maar ook extreem droog en de laatste nacht voor Ijsheiligen werden we zelfs nog verrast door nachtvorst! Zo zie je maar weer, de natuur gaat haar eigen gang. Door de vorst zijn helaas de Cosmea's die ik al uitgeplant had (te vroeg dus) kapot gevroren. Maar gelukkig was ik alweer nieuwe zaailingen aan het grootbrengen dus die staan inmiddels in de grond. Daar omheen heb ik Ammi Majus (kantbloem) gezaaid, zodat er -hopelijk- een mooie wuivende zee bloemen staat straks. Zoveel zin in!
Verder was mei de maand waarin ik heel veel geduld op moest zien te brengen. Het lijkt alsof het seizoen al helemaal los gaat, maar stiekem moeten de meeste plantjes nog veel groter groeien voordat er ook maar iets van bloei zichtbaar gaat worden. Laat staan dat er al iets mee naar huis kan..
Meerdere malen kwam ik een een beetje teleurgesteld thuis. Ik wilde zo graag dat er al iets te plukken of oogsten was! Maar helaas.. geduld geduld geduld. In de loop van de maand werd mijn geduld dan toch eindelijk steeds meer beloond met een prachtig bloeiende clematis, lupines, klaprozen en als klap op de vuurpijl deze prachtige pioenroos. In de voortuin bij huis werd ik getrakteerd op een prachtige zee van vergeet-me-nietjes (waar ik deze kaartjes mee maakte) en bloeiende akelei. En zo wist ik: mijn geduld gaat niet voor niets zijn. De laatste week van mei kwamen ook mijn eerste Anemonen in bloei, echt prachtig. Helaas hebben ze maar hele korte steeltjes dus zijn ze vooral geschikt voor mini-boeketjes, maar dat maakt ze gelukkig niet minder mooi.
Ook voorzaaien ben ik in mei blijven doen zodat de bloei elkaar straks mooi opvolgt. Als de zaaisels van de eerste ronde uitgebloeid zijn volgt de bloei van de tweede ronde enzovoorts. Zo verleng je de bloei van 1 soort zomaar met 6 weken! Doe dit met bijvoorbeeld goudsbloem, cosmea, korenbloem, delphinium, dille, lupine, juffertje, sabiosa en strobloemen. Toch gaat voorzaaien bij mij niet zonder slag of stoot, er zijn een paar soorten die het supergoed doen (zinnia, cosmea, papierbloem, juffertje) en een paar soorten die gewoon niet op lijken te komen, wat ik ook doe (delphinium, strobloem, margriet). Ik ben er nog niet achter hoe dit precies komt en heb allerlei dingen geprobeerd: de zaaitrays binnen of juist buiten, veel/weinig water, potgrond, zaai&stekgrond, vermiculiet in allerlei samenstellingen. Met tot nu toe nog weinig resultaat, maar ik blijf proberen! Mocht je hier tips voor hebben laat het me dan vooral weten.
En zo blijf ik er maar druk mee, met al die plantjes. Maar met heel veel plezier gelukkig, ik zou het niet willen missen. De realiteit is niet altijd even romantisch, want er gaan ook zeker plantjes dood terwijl ik me enorm op ze verheugd had en met deze droogte sjouw ik dag in dag uit met gieters, maar ook dat hoort erbij. De belofte van de bloei zorgt ervoor dat het voor mij zeker de moeite waard is en zo weet ik ook dat juni weer veel moois gaat brengen. Wat precies, dat lees je in het volgende tuindagboek!
Komentarze